My Strength

what do you like about this blog?

Tuesday, February 28, 2017

To Prithviraj

Dear Prithviraj, 

I sincerely appreciate your resolution not to be part of misogynistic films but i am afraid you have in your enthusiasm failed to understand a few key aspects. I would like you to kindly reflect over the points i list here: 

1. No work of art (here film) is a finished product. It is in constant evolution as it finds new meanings in the perspectives of the viewer. How do we brand a film as misogynistic? is it based on a few dialogues or scenes in the film or is it in the totality of the message it conveys? An actor is just one of the many instruments in conveying that totality. The ethics of an actor is to give his/her best to the character to be portrayed whether the character is progressive or regressive. I admit that you have every right to decide what you have to be part of and what not to be. And that choice is your politics. Quite ok with it. But the danger that lurks in your decision is to be analysed in detail as it sounds a little ludicrous when interpreting art forms. 

2. Misogyny in films or art forms is not a recent phenomenon. What is recent(not really recent though) is the discovery of it. A society which is getting itself gradually disentangled from its own yester ideologies or perceptions is certainly bound to unearth new and myriad meanings in its art forms. And that discovery is beyond the art form. It lies with the viewer/reader(though a minority). Your own present discovery of an immaturity on your part in delivering certain misogynistic dialogues a few years ago itself says it all about the evolutionary nature of perceptions. So, the films you commit in your post-resolution phase may not apparently sound misogynistic but can be interpreted as one after a decade or so. This is where your resolution sounds quite unnecessary. How can you limit or anticipate the nature and meaning of an art form? "For who has sight so keen and strong, That it can follow the flight of song?" 

please take my views in good spirit. 
Best wishes. 
--santhosh kana

Thursday, February 23, 2017

അരിപ്പ (arippa)


ഇന്നലെകളെ അരിച്ചെടുത്തപ്പോൾ
കോപ്പയിൽ
നീ മാത്രം !!
                            -സന്തോഷ് കാന

Monday, February 20, 2017

I recite You

My words drip with the wounds of our love
a child sobs on the seashore
with a snapped cord

my vessel sinks
in the marine massiveness of your memories
between what you are to me and what you are
breaks me
despite your spurns
i brush the speckled moments
and bear many slights

I recite you
in a dingy corner of the world.
                     --- Santhosh Kana
(M)

നീ മാത്രം (NEE MAATHRAM)

നീ തന്ന ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിൽ വിരൽ മുക്കിയാണ്
ഞാനെഴുതുന്നത്
പൊക്കിളുണങ്ങാത്ത കുട്ടി
കടൽക്കരയിൽ കരഞ്ഞലയുന്നുണ്ട്
പറയാതെ വച്ച വാക്കുകൾ നിന്നെ തിരയുന്നുണ്ട്
നിന്റെ ഓർമകളുടെ കടലിൽ
എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ കപ്പൽച്ചേതം
നീയല്ലാതായ നിന്നെ
വിസമ്മതിച്ച്‌
താരതമ്യങ്ങളിൽ ഞാൻ തകരുന്നുണ്ട്
എത്ര ആവർത്തി നിരസിച്ചാലും
നീ തന്നെയെന്നാവർത്തിച്ച്
ഞാൻ
നരച്ച ചിത്രങ്ങളിൽ തലോടി
പരിഹസിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്

ലോകത്തിന്റെ ഏതോ ഒരു മൂലയിൽ ഞാൻ
എന്നും
നിന്നെ ഉരുവിടുന്നുണ്ട്
                                      ---സന്തോഷ് കാന


Friday, February 3, 2017

നിനക്കായ് (NINAKKAAY)/Koi Jab Tumhara Hriday/Translation

ഹൃദയം പൊട്ടി നീ വിങ്ങി  വിതുമ്പുമ്പോൾ
പിടഞ്ഞുപിടഞ്ഞൊരു ചുമലിനായ് നീ പരിതപിക്കുമ്പോൾ
എന്നെയോർക്കുക പ്രിയേ
എന്റെയടുത്ത് വരിക
ഈ ഹൃദയം നിനക്കായി ഞാനെന്നും തുറന്നിട്ടിരിക്കും

ഇന്ന് നിന്നെ സ്നേഹം കൊണ്ടാരാധിക്കാൻ
ആഡംബരങ്ങളിലാറാടിക്കാൻ
എത്രയോ പേരുണ്ട്
നിന്റെ യൗവനസൗന്ദര്യ തടാകങ്ങളിൽ
താമരകളേറെ വിരിയട്ടെ

നിന്റെ പുഷ്പിതയൗവന വസന്തം വഴിമാറുമ്പോൾ
കണ്ണാടി നിന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുമ്പോൾ
എന്നെയോർക്കുക പ്രിയേ
എന്റെയടുത്ത് വരിക
ഈ വാതിൽ ഞാൻ നിനക്കായി തുറന്നിട്ടിരിക്കും
ഈ ദീപം നിനക്കായെന്നും എരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കും.
                                         --സന്തോഷ് കാന
 (loose translation of the Hindi song "Koi jab tumhara hriday thod de..")