ON THE (FB)WALL

Depressed lover
non-veg jokes cafe
undiluted political commentary
movie mania
the orgasm of a masturbation of self-promotion
debate diarrhea
photo exhibition
nostalgic notes
begging bowls for "like" and "comment"

We keep pasting ourselves on the wall !!!

                                                           ---Santhosh Kumar Kana

ഫേസ് ബുക്ക് ചുവരെഴുത്ത് 

നിരാശാ കാമുകന്‍ 
നോണ്‍ വെജ് തമാശത്തട്ടുകട 
പച്ച, ചുവപ്പ്, മഞ്ഞ, കാവി രാഷ്ട്രീയം 
സിനിമാ പ്രാന്ത് 
സ്വയം പരസ്യപ്പെടുത്തുന്ന സ്വയം ഭോഗ സുഖം 
"ലൈക്ക്" യാചന 
ചര്‍ച്ചാ ഛര്‍ദി 
ചിത്ര പ്രദര്‍ശനം 
ഗൃഹാതുരത്വം 

ചുമരില്‍ മാറി മാറി പതിക്കുന്നു നമ്മെ നാം !!

                                                    ---സന്തോഷ്‌ കുമാര്‍ കാനാ 

മനസ്സ് (MANASS)

മനസ്സിന്റെ ചുമരില്‍ വിള്ളലുകളുണ്ട്
മുറിവിന്റെ ചോരപ്പാടുകളുണ്ട്
കാര്‍ക്കിതുപ്പലിന്റെ കറയുണ്ട്
മാഞ്ഞുപോയ എഴുത്തുകളുണ്ട്
എല്ലാം മായ്ചുകളഞ്ഞ ഛായത്തിന്റെ സുഗന്ധമുണ്ട്

മനസ്സിന്റെ ചുമരെഴുത്ത് മാറി മാറി വരുന്നു
മനസ്സുപോലെ!!
                                                         ----സന്തോഷ്‌ കുമാര്‍ കാനാ 

സാംസ്കാരിക പ്രവര്‍ത്തനം (SAMSKAARIKA PRAVARTHANAM)

ഏതൊരു സാംസ്കാരിക പ്രവര്‍ത്തനവും "തിരിച്ചറിവിന് " വേണ്ടിയാണ്. 

ഉപരിപ്ലവമായ കാഴ്ച വിട്ട് സമൂഹത്തിന്റെ അടിയൊഴുക്കുകളെ അറിയാനുള്ള കഴിവാണ് ഉണ്ടാകേണ്ടത്. വാളെടുത്തവനൊക്കെ വെളിച്ചപ്പാടല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവ്. മൗലിക സര്‍ഗാത്മകതയെ കണ്ടെത്തുക, പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക എന്ന ധര്‍മ്മമാണ് നിറവേറ്റേണ്ടത്. കഥയും, കവിതയും, എഴുത്തും, കലാ വാസനയും ഒരു പ്രായത്തിലെ താത്കാലിക പ്രേമം പോലെയല്ല എന്നും, അത് ഗഹനമായ ജീവിതാനുഭവങ്ങളില്‍ നിന്നും, കാഴ്ചപ്പാടുകളില്‍ നിന്നും പിറക്കേണ്ട അത്യാസന്നതയാണെന്നും തിരിച്ചറിയുക. ഈ തിരിച്ചറിവിന്റെ വെല്ലുവിളി ഏറ്റെടുക്കാന്‍ തയ്യാറാകാത്ത ഏതൊരു സാംസ്കാരിക പ്രവര്‍ത്തനവും ഒരു സാമൂഹ്യ വിരുദ്ധ, മനുഷ്യ വിരുദ്ധ പ്രവര്‍ത്തനമായി, ഹിംസയായി തീരുന്നു. 

                                                                    ---സന്തോഷ്‌ കുമാര്‍ കാനാ 

സുഹൃത്തുക്കള്‍ (SUHRUTHUKKAL)

ചില സുഹൃത്തുക്കള്‍ ഒരിക്കലും കൈ വിടില്ല
കൂടെ നിന്ന് ചതിക്കും
ഒറ്റപ്പെടുത്തി ആഘോഷിക്കും
അസൂയകൊണ്ട് സ്നേഹിച്ച് "കൊല്ലും"

തെറ്റുകളെ, പരാജയങ്ങളെ അരിയില്‍ നിന്ന് കുത്തനെയെന്നപോലെ
പെറുക്കിയെടുക്കും, കാട്ടിക്കൊടുക്കും
വളര്‍ച്ചയില്‍ വേദനിക്കും
പ്രശംസാവചന മാലകളണിയിക്കും
മാറി നിന്ന് പരിഹസിക്കും
വര്‍ണ വസ്ത്രങ്ങളണിയിച്ച് ആര്‍ത്തു വിളിക്കും
പിന്നിലെ കീറലുകളെ കാട്ടിക്കൊടുത്ത് കൈകൊട്ടിച്ചിരിക്കും
പക്ഷെ കൈവിടില്ല!!

നിന്റെ വഴികളില്‍ എന്നും നിന്റെ കാല്പാടുകള്‍ക്കൊപ്പം അവരുടെ കണ്ണും, കാതുമുണ്ട്
നിന്റെ രീതികളെ അവര്‍ നിഷ്കരുണം അനുകരിച്ച് സ്വന്തമാക്കി നേട്ടങ്ങള്‍ കൊയ്യും
നിന്റെ വിത്തുകള്‍ അവരുടെ ഭൂമിയില്‍, അവരുടേതായി വളരുന്നത് നീ നിസ്സഹായനായി കാണും
അളവറ്റ "കൃതഘ്നത"യോടെ അവര്‍ നിന്റെ ചിന്തകളെ ഉപയോഗിക്കും
പക്ഷേ, കൈ വിടില്ല !!!

മദ്യ സദസ്സുകളില്‍ അവരെ അസൂയപ്പെടുത്തുന്നത് നിന്റെ ലക്കുകെട്ട ലഹരിയാണ്
ഒരു മദ്യത്തിനും അവരിലെ മരിച്ചു പോയ മനുഷ്യനെ ഉണര്‍ത്താന്‍ കഴിയില്ല!!!

നിന്റെ കാല്പാടുകൾ മായ്ച്ചു കളയാൻ അവർ ഒത്തു ചേരും

അവര്‍ എന്നും കൂടെയുണ്ട്, കൈവിടാതെ.
എന്നും കൂടെയുണ്ടാവും സ്നേഹിച്ച് കൊല്ലാന്‍!!!

                                  ---സന്തോഷ്‌ കുമാര്‍ കാനാ 

കാഴ്ച (KAAZHCHA)

ഊടുവഴി അവളായിരുന്നു 
എല്ലാ പാതകളും അവളിലേക്കായിരുന്നു.

ഉദയം, അസ്തമയം അവള്‍ 
അവളില്‍ തറച്ച സൂചിയായിരുന്നു അവന്റെ സമയം.

രുചിയും, ഗന്ധവും, മഴയും, മഞ്ഞും അവള്‍.
ദിനരാത്രങ്ങള്‍ അവളില്‍ നിന്ന് അവളിലേക്ക് ആടിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഊഞ്ഞാല്‍.

മുപ്പതിനായിരം അടി ഉയരത്തില്‍ പറന്നപ്പോള്‍ 
അവളും ഊടുവഴികളോടൊപ്പം നിസ്സാരമായി!!!

                                              --- സന്തോഷ്‌ കുമാര്‍ കാനാ  

പരിക്ക് (PARIKK)

പരിക്ക് എനിക്ക് പത്രത്തിലെ തലവാചകമല്ല
വാക്കുകളുടെ വിശാല ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ തിരഞ്ഞു കണ്ടെത്തേണ്ട
അതിസൂക്ഷ്മ ബിന്ദു
വാക്കുകളുടെ പിന്നില്‍ ഉണങ്ങിയ മഷിയുടെ രക്തക്കറ
വാക്കുകളേല്പിച്ച പരിക്ക്
പരിക്കേല്പിച്ച വാക്കുകള്‍.

                                       ---സന്തോഷ്‌ കുമാര്‍ കാനാ 

रफ्तार (RAFTAAR)

मैं इतना मसरूफ़ भी नहीं हूँ कि 
शहर कि किसी गली में लड़ते हुए कुत्तों को खड़े होकर न देखूँ । 

शहर में लोग भी गाड़ी जैसे ही चलते हैं 
एक ही ढ़र्रे पर चलते हैं।  
शहर में लोगों के चेहरे पर कोई भाव नहीं दिखाई पड़ते 
क्योंकि उनके चेहरे ही नहीं हैं ।
उनके चेहरे तरह तरह के मुखौटों से ढ़के रहते हैं। 

शहर की रफ्तार ठीक एस्कलेटर जैसी है 
सीढ़ी जैसी नहीं 
सीढ़ी तो गाँव की आराम की ज़िंदगी की रफ्तार है। 

एक दिन ये सारे पहिए रुक जाएँगे 
रफ्तार का ईंधन खाली हो जाएगा 
फिर खरीदी हुई पानी की बोतल की आखिरी बूंद को देखकर 
गाँव के कुंए के पानी की स्वाभाविक विलासिता की याद आएगी। 

जितना छोटा हमने दुनिया को कर दिया 
उतने ही छोटे हम खुद हो गए हैं। 
हम सिर्फ शहर की बेरूह आवाज़ जैसे 
अंदर से खाली हो गए हैं। 

लौटने के लिए अब कोई गाँव नहीं हैं 
गाँव वही कीमती इंसानियत है 
जिसको हम कीमत की खोज में गंवा चुके हैं। 

                                                          ---- संतोष कुमार काना
                                                             25th September, 2013, an evening at Kathmandu 

सफर (SAFAR)

आज अचानक सारे रास्ते खत्म हो गए
मुड़कर देखा तो पता चला 
सफर हमेशा अकेले ही था 
किसी बेमानी सपने के सहारे में खो गया था 
खोज रहा था । 

रास्ते के भरोसे में सफर न करना 

रास्ते पर हम कम चलते हैं 
चलते है अपने पर भरोसे में । 

                                                 --संतोष कुमार काना 
                                                      16th September, 2013 
                                                   on Onam day at Cafe u Restaurant, Lalitpur, Nepal

THE ALGEBRA OF YOUR ABSENCE

They told me

“wipe your tears, be a Man”!!

How’s it to be a Man??

I wake up to your absence

Your lost, leftover like “good morning”

I love my bed though you aren’t there

I can’t wake up to your face

The deep innocence in your eyes makes me weak for you

Holding you in my arms

Cuddling you on my lap

Caressing your locks

Sneaking into its dense

The smell of a primordial innocence.

Baby, can’t we be together without us??

Didn’t I love you like my baby?

Didn’t I nozzle the ageless rear of your neck

Your bare shoulders?

The most romantic moment is the innocence of your nudity

To the washroom after our love

Evening drops its gloom on me

Night’s darkness hides behind the trees like you

Night scares me by your absence

Day scares by your presence

You don’t pass by me

You pass through me like a dagger

I can’t have the days and nights without you

I want to be coiled in the womb of my blanket

Morning cuts the umbilical cord into insane activity.

How’s it to be a Man?

I cherish the moisture of your lips on my manly arms!!

                         ---by Santhosh Kumar Kana

                                      01.10.2013